September 12th and 14th I had the opportunity to visit two companies that like to play and have fun. I started at Coolblue’s (‘Everything for a smile’) Behind the Scene. Great to see how the inside culture is congruent with the outside culture.
Regular readers know that I am an enthusiastic musician. One of the characteristics of music is the beat. Let's compare that to Agile Scrum. Because one of the features of Agile Scrum is the rhythm of the Sprints. Whether a Sprint lasts 1, 2 or 4 weeks, there's a regular beat.
You meet other cultures when you go abroad for holiday. Sometimes nearby like France or Germany, others look for it further away, for instance East Asia. Isn’t it fun to watch how people live in other countries and cultures and how they deal with each other and with you? Holiday is the moment to watch this with an appreciative view, to enjoy what is there and how that feels. Am I a workaholic or a crazy professional to bring this to the situation in the office? What is so enjoyable about this other culture? Why can I love this on holiday? And how can this help me in my job?
In de eerste week van augustus speel ik altijd kamermuziek. Dan ben ik 5 dagen achtereen achter mijn cello te vinden. Vanuit die positie is het mooi om de eerste en tweede viool te observeren. Toevallig had ik afgelopen maand een gesprek, waarbij een van mijn gesprekspartner zei: “ik speel maar de tweede viool.”
At the Scrum Day Europe, I was touched by Nagesh Sharma about the Indian approach to Agile. He showed a lot of aspects to make life circular and added this with expressions to think about. Like listening with your eyes. And he made us do that.
KPIs en ik hebben een haat-/liefde-relatie. Enerzijds vind ik structureren en meten leuk en interessant. Anderzijds kunnen KPIs iets stars en inflexibels hebben en ik geloof juist in Agile-werken. Hoe kun je die twee combineren? Simon Sinek’s ‘Start with Why’ gaat ook hier op. Waarom wil je iets meten? Naar welk inzicht ben je op zoek? Daarom 3 tips hoe KPIs ook in een Agile-werkomgeving veel kunnen bijdragen:
Afgelopen week las ik een stukje in het MT over Benjamin Zander en het boek ‘The Art of Possibility” dat hij samen met zijn vrouw Rosamund heeft geschreven. De titel alleen al sprak mij aan. Vervolgens zag ik dat hij musicus is (dirigent van het Boston Philharmonic Orchestra). Ik maak zelf enthousiast muziek (ik speel cello) en probeer als het even kan muziekvoorbeelden bij mijn werk te betrekken.
Bij het doorbladeren werd ik direct aangegrepen door hoofdstuk 3 “Giving an A”.
Afgelopen maand werd ik verrast door felicitaties via LinkedIn. Wat bleek? Een jaar geleden ben ik begonnen met Movatie, mijn eigen onderneming. En LinkedIn is zo attent om dat bij al mijn contacten onder de aandacht te brengen. En die laten het weer aan mij weten. Een leuke verrassing om al die berichtjes te krijgen.
In mijn vorige blog, aan het begin van dit jaar, heb ik al teruggeblikt op het afgelopen jaar. Nu is het tijd om vooruit te kijken.
Zoals je aan het begin van het jaar vooruitkijkt op het komende jaar, kijk je aan het einde van het jaar terug.
Mijn eerste blog dit jaar ging over dromen. Ik stond aan het begin van een spannend jaar: als ZZP-er op eigen benen staan en die bedrijven wil helpen om hun dromen te realiseren. Daarvoor had ik een mooi doelenplan opgesteld, dat nu nog steeds groot op mijn prikbord hangt. En gelukkig: het dashboard is vooral groen!
Ik had voor mijzelf drie richtlijnen opgesteld, die kwamen voort uit eerdere ervaringen. Gedrag waarvan ik gemerkt had dat het mij geholpen had en dus moet vasthouden, en gedrag waaraan ik aandacht moet besteden om het te verbeteren. Deze richtlijnen waren:
Lees verder om te zien hoe deze richtlijnen mij geholpen hebben.
Begin deze maand besprak ik met de collega’s Ton en Marja van de Scrumcoachschool mijn nieuwe workshop Teamcoachen voor Scrum Masters. Bij het doorspreken viel hun op dat ik veel voorbeelden gaf waar ik muziek in gebruikte. Nu is muziek maken mijn grote hobby en het is altijd prettig om voorbeelden te gebruiken die dicht bij je staan.
Zondag 22 mei liep ik mijn eerste halve marathon, de halve marathon van Leiden. Leiden en de omliggende dorpen hadden er een groot feest van gemaakt. Fantastisch om te zien hoeveel energie dat in mensen losmaakt, zowel bij de sporters zelf als bij de supporters. Mijn AI-docent Wick van der Vaart (zelf triatleet) vroeg zich daarbij af of we misschien, wanneer we sporten, een deel van onszelf "aanzetten" dat in ons leven in organisaties vaak niet de ruimte krijgt: bewegen, spelen, met je hele lichaam bezig zijn.
Toen dacht ik aan de 10 wetten van Joop Alberda.
Wat een hartverwarmende reacties kreeg ik afgelopen maand op mijn eerste nieuwsbrief. Direct na versturen kwamen de eerste reacties al binnen: felicitaties met de start van mijn bedrijf Movatie, succeswensen, complimenten etc. Mooi om te zien wat dat proces bij jezelf doet. Want ook bij mij werkt aandacht natuurlijk gewoon. Het lijkt wel of je wat langer en wat lichter wordt. Gesprekken gaan gemakkelijker en eventuele beperkende gedachten verdwijnen als sneeuw voor de zon: je kunt de hele wereld aan. Hartstikke bedankt daarvoor!
Het mooie is ook dat je er nooit op uitgekeken raakt.
